Kriebelkriebel

Op deze zaterdag heb ik een extra 'vakantiegevoel'. Want normaal gezien is dit een hele werkdag.
Nu niet.
Nu kriebelt het en ga ik de tuin in.
Om te 'werken'.

Na het ophangen van de was (we gaan voor kleur deze lente!), en na het herfstoverschot bijeen te hebben geharkt (je moet dat namelijk laten liggen voor de mollen & de egeltjes) komen er weer heel mooie dingen tevoorschijn, zodat ik snel naar binnen hol om het fototoestel te halen.
Maar ondertussen moet de dochter weggebracht en komt de zoon binnen die zijn verhaal van de dag komt vertellen, dus ben ik x-tijd later weer in de tuin, mét fototoestel.
Op mijn buik, liggend in het gras. En net als ik hét klik-je wil maken, blijkt dat de kat een plekje komt zoeken... op mijn rug. Zucht.
Geduld is een schone zaak.
De kat heeft door dat dit toch niet zo een comfortabele situatie is, en komt langs me liggen.
'Klik.'
Op de paardenbloem een minuscuul beestje gespot en hij staat er op.
In ons kersverse 'insectenhotel' blijkt een ... spinnetje te huizen.
Slim gezien, en maaltijden hopelijk verzekerd.
Een aantal struikjes heeft het niet gehaald... maar in de kruiwagen vormen ze een mooie compositie.
En aan de boom-van-de-dochter zijn de blaadjes gracieus aan het groeien.
Ziezo, daar gaan we dan:
ik wens jullie een heerlijke zaterdag toe!
(terwijl ik mij afvraag waarom mijn werken-in-de-tuin er niet erg op vooruitgaat, hoe zou dat toch komen?)

hier is ie zo-groot-als- het-maar-kon :)